Arkeologların Afrika’nın savanlarında yahut Asya’nın ormanlarında bir filin iskeletini aramaları garip bir durum değil. Fakat bu arama çalışmaları İngiltere topraklarındaysa, işte o vakit işin içine değişik bir öykü girmiş demektir..
Viktorya devri Britanya’sında, aslanlar, kaplanlar, ayılar, develer ve filler de dahil olmak üzere imparatorluğun uzak diyarlarından yağmalanan egzotik hayvanları sergilemek için seyahat eden hayvanat bahçeleri ülkeyi uzunluktan boya geziyordu. Efsaneye nazaran gezici bir şovdan bir fil 1891’de Güney Gloucestershire, Kingswood civarında bir yere gömüldü.
Kısa bir müddet evvel mahallî meclis, bu gizeme ışık tutma umuduyla Wessex Arkeolojisini filin devasa mezarını bulmaya yardım etmesi için görevlendirdi.
Filin, zehirli porsuk ağacı yapraklarını yedikten sonra öldüğü ve Whitefield’de Tabernacle yahut Holy Trinity Kilisesi civarında bir yere gömüldüğü söyleniyor. Gömüyle ilgili resmi kayıtlar bulunmadığından, dev mezarının aranması geniş çaplı olarak başlatılacak ve arkeologlar geniş arazi alanlarını taramak için jeofizik araştırmaları kullanacaklar.
Wessex Archaeology’den Karasal Jeofizikçi Tom Richardson, açıklamasında “Viktorya periyoduna ilişkin fil mezarlarını aramak her vakit yaptığımız bir şey değildir, fakat bu büyüklükte bir mezar büyük bir delik bırakır ve alanı araştırmak için kullanacağımız Yere Nüfuz Eden Radar ekipmanı ile katiyen tanımlanabilir” dedi.
Söz konusu fil, lokal bir gazetenin Şubat 1891’de Güney Gloucestershire’da olduğunu bildirdiği Bostock and Wombwell’s Menagerie’nin bir kesimiydi. Bu gazete haberi şunları söylüyordu: “Koleksiyondaki büyük hayvanlar ortasında dokuz yaşında hoş bir fil olan Nancy, dört deve, on yahut bir düzine hoş aslan, üç Bengal kaplanı, kutsal bir Hint boğası, agnu yahut boynuzlu at, kimi leoparlar, kutup ayısı ve boz ayılar, bir sırtlan ve bir sürü Rus kurdu var […] Hayvanların hepsi olağanüstü durumda.”
Doğal dünyanın Romantik ülkülerinden ve filizlenmekte olan Darwinizm kavramından esinlenen Victorialılar, klinik ve biraz uzaklıklı bir formda de olsa tabiattan büyülenmişlerdi. Ender ve mükemmel hayvanların kafeslerde ve zincirlerde tutulduğu hayvanat bahçeleri, o periyotta hem eğitim hem de cümbüş biçimi olarak epey tanınan hale geldi.
Geçmiş yüzyıllarda hayvan refahına yönelik tavır göz önüne alındığında, fil iskeleti hafriyatları birtakım tatsız içgörüleri ortaya çıkarma potansiyeline sahip olabilir.
Wessex Archaeology zooarkeoloğu Lorrain Higbee “Bir hayvanat bahçesi fili kelam konusu olduğunda, hayvanın nereden geldiğini ve yaşını anlamanın yanı sıra, onun bir şov hayvanı olarak hayatının tesirini görebiliriz, bu, hayvanın zincirlenmesinden kaynaklanan travma ve artrit de dahil olmak üzere hapsedilme ispatlarını içerebilir. Tekrarlayan hareketler üzere performans vazifelerinden kaynaklanan yaralanmaları yahut gerilmeleri tespit etmek de mümkün olabilir” dedi.
