Bir küme Alman bilim insanı, sonunda insan yaşlanmasını yavaşlatan kodu çözmüş olabilir. Nature’da yayınlanan yeni bir araştırmaya nazaran, Almanya’daki Köln Üniversitesi’ndeki araştırmacılar, gen transkripsiyonunda yaşlanmanın nasıl çalıştığının anahtarı olabilecek bir buluşa imza attılar.
Bulunan bu anahtar, gen transkripsiyonunun neden olduğu değişiklikleri aksine çevirmek için makul süreçleri kullanmamıza müsaade vererek şekillendirilebilir. Anahtar, RNA tarafından DNA modüllerini kopyalamak için kullanılan süreç. Araştırmacılar, beşerler yaşlandıkça bu sürecin hızlandığını ve daha az hassas hale geldiğini, kusurlara daha yatkın hale geldiğini söylüyor.
Yeni çalışmanın araştırmacılarından Dr. Andreas Beyer, Euronews’e evvelki çalışmaların hepsinin insanların neden yaşlandığına ve süreç sırasında hangi genlerin açılıp kapatıldığına odaklandığını söyledi. Lakin Beyer, hiç kimsenin biz yaşlandıkça transkripsiyon sürecinin nasıl değiştiğini incelemediğini ve bunun insan yaşlanmasını yavaşlatmada yararlı olabileceğini söylüyor.
Beyer ve çalışma arkadaşları, gen transkripsiyonunun genel bulmacanın temel bir modülü olduğuna inanıyor. RNA, bu süreç içerisinde, DNA’yı direkt kopyalar ve bu kopyada bir sorun bulunursa, beden hücrelerindeki proteinlerin oluşması için gereken hayati genetik bilgide sorun olması manasına gelir. Kusurlu bir DNA dilimi makus bilgi verdiğinde, hücrelerin genel sıhhatini ve fonksiyonunu kusurlu bilgi içeren proteinler belirler.
Temel faktörlerden biri: Sıkıntılı transkripsiyon
İnsan yaşlanmasını yavaşlatan temel faktörlerden biri bu problemli transkripsiyondur. Beyer ve grubu, RNA’nın makûs kopyalama yapmasını önlemenin bir yolunun düşük kalorili bir diyetle yaşamakla kontaklı olabileceğini keşfetti.
Önceki araştırmalar, diyetinizin ve bedeninizin insülin için nasıl sinyal verdiğinin, kimi hayvanların yaşlanmasını nasıl etkileyebileceğini, hatta bazen yaşlanmayı yavaşlattığını ve hayvanın ömrünü uzattığını esasen gösteriyordu. Beyer ve takımı, insülin sinyalini engellemek için genetik olarak değiştirdikleri meyve sinekleri, fareler ve solucanlar üzerinde deneyler yaptılar.
Hayvanlar, düşük kalorili bir diyete yerleştirilmiş fareler olan mutant olmayan muadillerinden yüzde 10 ila 20 ortasında daha uzun yaşadılar. Araştırmayı insan kanında da test ettiler ve emsal biçimde reaksiyon verdiğini, RNA’nın transkripsiyon sürecini yavaşlattığını ve daha az yanılgı yaptığını buldular.
Bu sürecin insan yaşlanmasını yavaşlatacak formda değiştirilebilmesi ve hatta transkripsiyon sürecinde oluşan kusurlar nedeniyle ileri yaşta ortaya çıkan birtakım kanser tipleri üzere hastalıkların ortaya çıkmasının önlenmesine yardımcı olması mümkün olabilir.
