Dünya’nın dönüşü, Ay ile etkileşimleri sebebiyle yavaşlıyor. İki milyar yıl evvel, bu değişimlerde yaklaşık bir milyar yıl süren bir duraklama oldu. Yeni bir çalışma bu duraklamayı açıklamanın yanı sıra, bu duraklama hiç yaşanmasaydı günlerimizin ne kadar süreceğini de hesaplıyor ve bu hesaplamanın farklı de olsa, beğenilen olmayan bir sonucu gösterdiği söylenebilir.
Fizikçiler, Ay’ın Dünya’dan uzaklaştığını yüzyıllar evvel fark ettiler ve dönme momentumundaki bu değişim, Dünya’nın dönüşünün yavaşlamasını gerektiriyor, bu da günleri daha uzun yapıyor. Son vakitlerde jeologlar, tarihin birden fazla noktasında günün uzunluğunu ölçmemize imkan tanıyan ve ne kadar yavaşlamanın meydana geldiğini gösteren deliller buldular.
Bu değişim nizamlı bir halde gerçekleşmek yerine farklı süratlerde ilerliyordu ve hatta durduğu bir devir bile oldu. Bir ay evvel, bir makale bunun meydana geldiği periyotla ilgili kestirimler sağladı ve nedenini açıkladı. Öbür bir grup, olayları biraz farklı bir biçimde zamanlamış olsa da, bağımsız olarak nedenler hakkında benzeri sonuçlara ulaştı. Fakat yeni makalelerinde bir adım daha ileri gidiyorlar ve yavaşlama azalmasaydı günün ne kadar süreceğini hesaplıyorlar.
Güneş, Dünya’nın dönüşünü hızlandırıyor
Her iki grubun de açıklamaları, Güneş’in Dünya’nın dönüşünü yavaşlatmak yerine hızlandırdığı tarafında. Dünya tarihinin büyük kısmında, bu kuvvet Ay’ınkinden çok daha küçük olduğu için, dönüşün net tesiri, sırf Ay’ın tesiri altındaki ile misal bir oranda yavaşlamıştır. Lakin, jeologların “sıkıcı milyar” olarak isimlendirdikleri bir periyotta, Güneş’in kuvveti Ay’ınkini yaklaşık olarak dengeleyecek kadar güçlüydü.
Ay, okyanuslarda ve daha az ölçüde atmosferde bir gelgit tesiri yaratır. Gelgitler okyanusun tabanı ve okyanustaki su ortasında sürtünmeye sebep olur. Ayrıyeten Ay’ın yükselttiği suyun da geride kalarak daha fazla sürüklenme oluşturması Dünya’nın dönüşünü yavaşlatır.
Güneş de benzeri bir tesire sahip lakin Güneş’in tesiri, Dünya’nın dönüşünü yavaşlatmak yerine hızlandırıyor.
Bir milyar yıl evvel atmosfer daha sıcaktı ve farklı gazlardan oluşuyordu. Ayrıyeten günün yarısında atmosfer sisteminde doğal bir rezonans vardı. Bütün bunlar Güneş’in gücünü artırırken, o sırada daha kısa olan gün, Ay’ın gelgitlerinin rezonansına müdahale etti. Bu periyotta gün uzunluğu 20 saatken, 10 saatlik bir rezonans bulunuyordu.
Yazarlar, Güneş’in tesiri olmasaydı, rezonans periyodunda büyük, öncesinde ve sonrasında küçük, Dünya’nın oluştuğu zamanki 10 saatten bugün 65 saate uzayacaktı.
Böyle bir durumda, günler çok daha sıcak ve geceler çok daha soğuk olurdu. Evrim ne kadar harika olsa da, pek çok tıbbın sıcaklıktaki bu çeşit şiddetli dalgalanmalarla başa çıkabileceğine kuşku ile yaklaşılıyor. Dünyadaki ömür sona ermeyebilirdi, fakat muhtemelen çok daha az yaygın olacaktı.
