NASA’nın Perseverance keşif aracı, Mars yüzeyinden çektiği imajda, Mars’ın iki ayından biri olan Phobos’un Güneş’in önünden geçişinin harika bir imajını yakaladı. Fakat gezegende yaşayan şuurlu bir varlık bulunsaydı, bu manzarayı bilimin gösterdiğine nazaran kaçınılmaz olan bir sonun yaklaşması olarak algılayabilirdi.
Mars’ın iki uydusu ortasında en yakını olan Phobos, gezegene giderek yaklaşıyor ve bunun sonu kaçınılmaz bir çarpışma olacak üzere görünüyor. Öbür ay olan Deimos ise Mars’ın yörüngesinden ayrılana kadar daima dışa gerçek sürükleniyor.
NASA’nın Mars’ın uydusu ile ilgili sayfasında, “Phobos, her yüz yılda bir Mars’a 1,8 metre süratle yaklaşıyor, şayet bu süratle devam ederse, ya 50 milyon yıl içinde Mars’a çarpacak ya da bir halka olarak parçalanacak” deniliyor.
NASA, açıklamasında “Bilim insanları Phobos’un mevte mahkum olduğunu esasen biliyorlar” diyoe ve devam ediyor: “Uydu, Mars yüzeyine yaklaşıyor ve on milyonlarca yıl içinde gezegene çarpması bekleniyor. Lakin son yirmi yılda Mars yüzeyinden yapılan tutulma müşahedeleri, bilim insanlarının Phobos’un yavaş ilerleyen mevt sarmalı hakkındaki anlayışlarını güzelleştirmelerine de imkan sağladı.”
Dünya ve Ay için durum nasıl?
Dünya’da ise Ay’ımız, bizden yılda yaklaşık 3,78 santimetre süratle uzaklaşıyor, bu da uzak gelecekteki torunlarımızın (eğer insanlık bu sırada gezegeni terk etmek zorunda kalmaz yahut yok olmazsa) tam bir güneş tutulması göremeyecekleri manasına geliyor. Ay, bizim açımızdan bakıldığında Güneş’i büsbütün kaplamak için çok küçük gözükecek.
NASA’nın Goddard Uzay Uçuş Merkezi’ndeki ay bilimcisi Richard Vondrak, 2017’de “Zamanla, toplam güneş tutulmalarının sayısı ve sıklığı azalacak” demiş ve devam etmişti: “Bundan yaklaşık 600 milyon yıl sonra, Dünya bir tam güneş tutulmasının hoşluğunu ve dramını son sefer yaşayacak.”
Güneş ve Ay, Dünya’dan Ay’a nazaran yaklaşık 400 kat daha uzakta ve çapı yaklaşık 400 kat daha büyük olduğundan ötürü, Güneş ve Ay gökyüzünde yaklaşık tıpkı büyüklükte görünüyor. 4 milyon yıl evvel Ay şu anki yörüngesine kaymadan evvel, gökyüzünde şimdikinin yaklaşık üç katı kadar büyük görünüyordu.
